Met de interactieve poëzie-app DichtBij verkennen dichter Mark Boog en vormgever John van der Wens de grens tussen poëzie en automatisch gegenereerde data. Tot op heden leverden algoritmes geen literatuur op, maar ‘machineversjes’. DichtBij brengt hier verandering in. De app laat zien dat algoritmes onder regie van een dichter juist wel sterke poëzie kunnen voortbrengen. Actuele poëzie nog wel: je locatie wordt gebruikt, de tijd van het jaar, de weersomstandigheden – de laatste krantenkoppen zelfs, en nog veel meer. 

 

Het idee van de app is simpel: druk op de knop, maak een foto en je krijgt een op jouw actuele situatie toegesneden gedicht. Je kunt de foto veranderen, of vervangen door een andere (uit je galerij of uit het archief), maar het gedicht niet: dat is uniek voor elke locatie en elk tijdstip.  

DichtBij stelt indirect vragen over moderne technologie, privacy en poëzie. Waarom drukte je op de knop? Wat weet je telefoon eigenlijk over je? Wat kan poëzie zeggen over het hier en nu? Maar vooral levert DichtBij altijd en overal unieke gedichten. Of je nu op een grijze ochtend op de trein staat te wachten of uitkijkt over een zonovergoten strand, of je ’s avonds laat in je eigen huiskamer zit of tijdens de lunch in het park: elke situatie levert een nieuw gedicht op. 

 

 

Opdracht 

Het (laten) schrijven van een gedicht via de DichtBij-app. 

 

1. Download de DichtBij-app. Vergeet niet om toestemming te geven voor het gebruik van de camera en gebruik van je locatie, anders werkt de app niet! 

 

Download de app hier: 

iOs: http://apple.co/2gjr6S1 
Android: http://bit.ly/2h1WsuZ 
 

2. Open de app, maak een foto van iets in de ruimte (gebruik niet allemaal hetzelfde foto-object!) en wacht tot je persoonlijke gedicht gegenereerd is. 

 

3. Sla het gedicht op. Mail het gedicht als fotobestand naar je docent Nederlands (ahe of lve) die publiceert het op het Instagramaccount van @bernrodepoezie.

 

4. Neem het gedicht op in je werkstuk en je presentatie.